Wyznaczanie stałej siatki dyfrakcyjnej

Informacje do doświadczenia

• Numer stanowiska w pracowni: 303 (sala 221).
• Doświadczenie wykonać na podstawie opisu zawartego w skrypcie [1].
• Film instruktażowy jest dostępny na stronie (www).
• Długość fali lampy sodowej λ=589,6 nm.

Przebieg doświadczenia

1. Wykorzystując lunetkę odszukać obraz szczeliny bez siatki. W przypadku braku obrazu należy doregulować szerokość szczeliny, położenie i ostrość lunetki.
2. Po ustawieniu obrazu szczeliny na skrzyżowaniu nici pajęczych, spisać położenie lunetki. Jest ono równe położeniu prążka zerowego ʋ₀.
3. Badane siatki dyfrakcyjne umieszczać kolejno na stoliku spektrometru. Spisywać położenia prążków wyższych rzędów, znajdujących się po lewej (ʋ_l) i po prawej stronie (ʋ_p) prążka zerowego.

Opracowanie wyników:

1. Dla badanych siatek wyznaczyć kąty ugięcia dla każdego rzędu.
2. Dla każdego pomiaru wyznaczyć stałą siatki.
3. Stałą każdej siatki wyznaczyć jako wartość średnią. Wyznaczyć niepewność wyznaczonej wartości.
4. Przedstawić ostateczne wyniki doświadczenia (odpowiednio zaokrąglone).
5. Zapisać wnioski.