Badanie skręcenia płaszczyzny polaryzacji w polu magnetycznym

Numer stanowiska w pracowni: 325 (sala 221).
Doświadczenie wykonać na podstawie opisu zawartego w skrypcie [2].
Liczba zwojów N = 5400.
Długość kuwety z roztworem d = (0,400 ± 0,001) m.
Względna przenikalność magnetyczna wodnego roztworu chlorku sodu μ_r = (0,9999 ± 0,0001).
Długość cewki l = (0,455 ± 0,005) m.
Skala polarymetru podzielona jest na umowne stopnie (°S). W celu wyznaczenia właściwego kąta w stopniach należy podzielić otrzymane wartości przez 2,9.
Uwaga! W czasie wykonywania pomiarów nie należy utrzymywać zbyt długo napięcia na cewce. Spowoduje to jej przegrzanie i uszkodzenie.

Uruchomić lampę sodową na stanowisku. Zaczekać na jej rozgrzanie około 5 min.
Zarówno w lunetce jak i w lupie odczytowej uzyskać ostrość widzenia.
Uzyskać równe zaciemnienie pola widzenia. Będzie ono odpowiadało zerowemu położeniu analizatora φ₀. Powtórzyć pomiar co najmniej dziesięć razy.
Uruchomić zasilanie cewki. Następnie ustawić określoną wartość natężenia prądu.
Uzyskać równe zaciemnienie pola widzenia i spisać wartość kąta φ. Powtórzyć pomiar co najmniej pięć razy (każdorazowo obracając analizator o dowolny kąt i znajdując właściwe położenie).
Zmieniać wartość prądu przepływającego przez cewkę w zakresie 0.5 – 4 A. Dla każdej wartości analogicznie odczytywać kąt.
Wykorzystując przełącznik zmienić kierunek przepływającego prądu. Zmierzyć kąty skręcenia wykorzystując wcześniej używaną metodę.

Wyznaczyć wartość kątów skręcenia płaszczyzny polaryzacji światła │φ_p - φ₀│ oraz │φ_l - φ₀│.
Obliczyć średnią wartość skręcenia płaszczyzny polaryzacji światła dla każdej wartości prądu w cewce.
Wyznaczyć indukcję pola magnetycznego dla danych wartości natężenia prądu.
Wykonać wykres φ = ƒ(B).
Wyznaczyć wartość stałej Verdeta V wraz z jej niepewnością pomiarową.
Przedstawić ostateczne wyniki doświadczenia (odpowiednio zaokrąglone).
Zapisać wnioski.

Udostępnij: