Przejdź do treści
- Projekt badawczy własny 40, MNiSW; Procedura komputerowego projektowania nuklearnego wzorca częstotliwości; 2011-2014:
- Weryfikacja poprawności modelu oddziaływań oraz elementów składowych pakietu programów do analizy struktury atomów złożonych oraz przejść elektronowych, poprzez zastosowanie do obliczeń dużej skali dla atomów tantalu i europu. Pakiet programów do analizy struktury subtelnej i nadsubtelnej zastosowano do opisu układu 74 konfiguracji parzystych atomu lantanu. Prace te stanowiły rozszerzenie obliczeń mających na celu weryfikację modelu oddziaływań opisanego w pracy dotyczącej trójkonfiguracyjnej przestrzeni modelowej atomu lantanu (J. Dembczyński, M. Elantkowska, B. Furmann, J. Ruczkowski, D. Stefańska, J. Phys. B: At. Mol. Opt. Phys.43, 065001 (2010)) na układ w szerokiej bazie konfiguracji.Przeprowadzona analiza potwierdziła wnioski zawarte w powyższej pracy i pozwoliła na sprawdzenie poprawności procedur obliczeń parametrów oddziaływań drugiego rzędu rachunku zaburzeń dla złożonych typów konfiguracji. Przeprowadzono parametryzację struktury nadsubtelnej w bazie przestrzeni modelowej (3d+4s)4 na podstawie precyzyjnych pomiarów interwałów struktury nadsubtelnej. W procesie diagonalizacji macierzy struktury nadsubtelnej, zawierającej elementy macierzowe oddziaływań niediagonalnych względem liczby kwantowej J, uzyskano zgodność wyliczanych i doświadczalnych interwałów oraz wyznaczono skorygowane stałe struktury nadsubtelnej A, B i C. Dla jonu tytanu przeprowadzono analizę struktury subtelnej i nadsubtelnej dla konfiguracji parzystych i nieparzystych. Obliczenia przeprowadzono w bazie 61 konfiguracji każdej z parzystości. Powyższa analiza posłużyła do uzyskania precyzyjnych wektorów własnych, które użyto do parametryzacji sil oscylatorów dla przejść elektrycznych dipolowych. Uzyskano dobrą zgodność wartości wyliczanych i doświadczalnych.
- Udostępnienie pakietu programów do analizy struktury atomów złożonych oraz przejść elektronowych. Dokonano rozszerzenia programu do generacji macierzy współczynników kątowych przejść elektrycznych dipolowych, uwzględniającego układy konfiguracji dla jonu toru (do czterech otwartych podpowłok elektronowych). Dodatkowo poddano weryfikacji procedurę tworzenia równań liniowych do parametryzacji siły oscylatorów, na podstawie semiempirycznie uzyskanych funkcji falowych. Obliczenia przeprowadzono dla dwukrotnie zjonizowanego tytanu. Potwierdziły one poprawność procedur obliczeniowych, zwracając uwagę jednocześnie na istotne znaczenie stopnia mieszania się stanów jednej konfiguracji na uzyskiwaną zgodność wyników obliczeń i danych doświadczalnych. Zaprojektowano algorytmy oraz stworzono program do odczytu wybranych danych opisujących przejścia elektronowe zawartych w dostępnych bazach danych NIST Atomic Spectra Database (http://physics.nist.gov/asd) oraz R.L.Kurucza (http://kurucz.harvard.edu/linelists.html) i wprowadzenia ich do zbiorów wejściowych do parametryzacji sił oscylatorów. Podobny program powstał w celu prezentowania wyników parametryzacji oraz przewidywanych wartości sil oscylatorów w formie przyjętej w wyżej wymienionych bazach danych. Dzięki tym programom uzyskano znaczące usprawnienie procesu wprowadzania danych oraz prezentacji wyników.
- Analiza oraz rozszerzenie bazy danych doświadczalnych dla atomu i jonu toru w celu zaprojektowania nuklearnego wzorca częstotliwości. Korzystając z danych literaturowych, dokonano parametryzacji sił oscylatorów dla wybranych przejść elektronowych w jonie toru. Wektory własne uzyskano w bazie 40 konfiguracji nieparzystych oraz 37 konfiguracji parzystych. Testem poprawności uzyskanych wektorów własnych było porównanie wyliczanych wartości stałych struktury nadsubtelnej z dostępnymi danymi doświadczalnymi.
- Współpraca międzynarodowa w ramach europejskiego grantu nulock (P. Głowacki)
- Udział międzynarodowym projekcie dotyczącym wyznaczenia momentu kwadrupolowego jądra bizmutu (M. Elantkowska)
